شکستگی و دررفتگی مچ و کف دست

دررفتگی مچ دست - استخوان هلالی

زمین خوردن روی دست در حالی که مچ دست به شدت به بالا خم شده است می تواند باعث دررفتگی استخوان هلالی مچ دست شود. در رفتگی استخوان هلالی شایع ترین دررفتگی مچ دست است و بعد از شکستگی استخوان اسکافوئید شایع ترین آسیب ضربه ای آن به شمار می آید. این نوع آسیب بسیار پیچیده بوده و انواع مختلفی را شامل می شود که از آن به عنوان دررفتگی استخوان هلالی نام برده می شود و غالباً با شکستگی زائده نیزه ای استخوان رادیوس و گاهی شکستگی استخوان های مچ دست به خصوص شکستگی استخوان ناوی مچ دست (Scaphoid) همراه است.

نشانه های دررفتگی مچ دست - استخوان هلالی

از جمله علائم دررفتگی مچ دست ، مچ دست به شدت متورم است و به همین علت تغییر شکل مفصل مشهود نیست. در لمس دررفتگی استخوان هلالی ،حساسیت در سطح قدامی مچ دست وجود دارد و غالباً حس ناحیه ای از دست که از عصب میانی حس می گیرد کاهش یافته است. حرکات مچ دست محدود و دردناک اند و حرکات انگشتان به علت فشار استخوان دررفته بر وترهای خم کننده انگشتان به خوبی انجام نمی شوند. رادیوگرافی، نکته مهم در تشخیص دررفتگی استخوان هلالی به هم ریختگی استخوان های مچ دست در رادیوگرافی رخ و نیمرخ می باشد.

و هرگاه شما با ریختگی و نامنظمی در عکس مچ دست برخورد کردید، حتماً به آسیب های شدید مچ دست مانند دررفتگی های استخوان لونیت و یا دررفتگی های اطراف آن باید مشکوک شوید.

درمان دررفتگی مچ دست - استخوان هلالی

درمان دررفتگی مچ دست در استخوان هلالی ، جا انداختن هر چه زودتر این دررفتگی بسیار مهم است. در صورت امکان باید دررفتگی استخوان هلالی را به روش بسته جا انداخت و پس از آن اقدام به عمل جراحی کرد. این عمل دررفتگی استخوان هلالی است از سطح قدامی مچ دست انجام شود تا علاوه بر جا انداختن استخوان در رفته، فشار از روی عصب میانی برداشته شود. در صورتیکه همراه با دررفتگی، شکستگی استخوان های مچ دست هم وجود داشته باشد، باید آنها را با عمل جراحی ثابت نمود.

در شرایط نیمه دررفتگی که از آسیب دیدگی‌های متداول محسوب می‌شود ، لازم است مچ دست چند هفته‌ای گچ گرفته شود و پس از آن با مچ بند طبی بی‌حرکت نگه داشته شود.

به منظور بازیابی دامنه حرکتی مچ دست و تسریع ترمیم، درست بعد از جا انداختن و گچ گرفتن و بعد از باز کردن گچ، باید توانبخشی و درمان‌های فیزیوتراپی مچ دست و ورزش آغاز شود

عوارض دررفتگی مچ دست - استخوان هلالی

مهمترین عوارض این دررفتگی استخوان هلالی عبارتند از:

نکروز اواسکولار استخوان

فشار روی عصب میانی

استئوآرتریت دیر رس مچ دست

شکستگی و دررفتگی های کف دست

شکستگی و دررفتگی کف دست از آسیب های شایع دست است که امکان دارد به تنهایی یا توأم با آسیب های دیگرباشند که تشخیص صحیح و درمان به موقع آنها حایز اهمیت فروان است. با توجه به اهمیت دست در انجام کارهای روزمره، معالجه این آسیبها نباید به پزشک کم تجربه و تازه کار واگذار شود.

شکستگی استخوان کف دست (خارج مفصلی)

شکستگی استخوان کف دست ،بیشتر در اثر زمین خوردن به وجود می آید. قاعده اولین استخوان کف دست متورم و حساس و حرکات شست محدود و دردناک هستند.

رادیوگرافی خط شکستگی استخوان کف دست را که معمولاً عرضی و در حدود یک سانتی متر پایین تر از خط مفصلی است نشان می دهد. شکستگی استخوان کف دست معمولاً جابجایی دارد و به طرف بیرون زاویه دار شده است.

درمان شکستگی استخوان کف دست(خارج مفصلی)

درمان شکستگی استخوان کف دست ، جا انداختن بسته و بی حرکت کردن آن با گچ به مدت ۳ هفته است.

شکستگی کف دست یا شکستگی بنت

در شکستگی بنت کف دست خط شکستگی قاعده اولین استخوان کف دست مایل است و به درون مفصل راه می یابد. تکه مثلثی شکل از اولین استخوان کف دست در مفصل ثابت می ماند و بقهی آن به بیرون و بالا تغییر مکان می دهد. در معاینه قاعده اولین استخوان کف دست متورم و حساس و حرکات آن محدود و دردناک است. رادیوگرافی، نوع ضایعه را نشان می دهد.

درمان شکستگی کف دست یا شکستگی بنت

به علت اینکه شکستگی بنت کف دست داخل مفصلی می باشد معمولاً احتیاج به عمل جراحی وجود دارد. شامل جا اندازی بسته و پین گذاری از راه پوست است.

عوارض شکستگی کف دست یا شکستگی بنت

آرتریت دژنراتیو از عوارض شکستگی بنت کف دست است و در صورت پیدایش آن باید مانند آنچه در مورد آرتروز این مفصل گفته شد عمل شود.

دررفتگی کف دست(قاعده اولین استخوان)

دررفتگی استخوان کف دست از دررفتگی های ناشایع مفصل های دست است و علایم آن کم و بیش شبیه به شکستگی بنت است. رادیوگرافی؛ تغییر مکان اولین استخوان کف دست را به بالا و بیرون نشان می دهد.

درمان دررفتگی کف دست(قاعده اولین استخوان)

دررفتگی استخوان کف دست به راحتی با کشش جا می افتد، ولی بسیار ناپایدار است. بعد از جا انداختن، بی حرکت کردن مفصل به وسیله گچ به مدت ۳ هفته و در صورت عدم موفقیت، ثابت کردن آن با پین ارتوپدی ضروری است.

منبع: کتاب درسنامه ارتوپدی و شکستگی ها